zondag 6 augustus 2017

alleen wonen

Ik zat in bad in het appartement van mijn vriend terwijl hij iets was gaan drinken met een vriendin van zijn vroegere studentenjob toen ik het plots besefte: ik ga nooit meer ergens alleen wonen. En eigenlijk vind ik dat wel spijtig.

Het was iets waar ik altijd al van gedroomd had, mijn eigen kleine appartementje waar ik kan doen en laten wat ik wil. Op kot zijn vond ik heerlijk! Maar toen leerde ik mijn vriend kennen en enkele maanden later huurden we samen een appartement. En daar heb ik geen enkel moment spijt van gehad. Maar dat eigen plekje waar ik helemaal alleen op de wereld kan zijn. Dat ga ik toch missen.

Althans... dat denk ik. Maar wanneer m'n vriend meer dan enkele dagen niet thuis is word ik helemaal gek van de eenzaamheid. Dus misschien maar goed, dat ik niet alleen woon. ;)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten