deel 4

Hij geloofde me niet, toen ik hem vertelde dat hij naakt op straat had gestaan. En de vlekken op onze voordeur, die had iemand anders er gemaakt. Op dat punt had ik de moed niet meer om er tegen in te gaan. Ik wilde niet nog meer ruzie. Hij zei dat hij minder zou drinken en ik geloofde hem.

Ondertussen had ik te horen gekregen dat ik zou afstuderen. En mijn proclamatie kwam steeds dichterbij. Ondertussen nam mijn lief nog wel steeds teveel spierontspanners. Maar hij had ook gewoon zoveel pijn aan zijn rug, dus het ging ook niet anders. De dag van mijn proclamatie kwam ik beneden. "Kan je mijn hemd strijken?"

Ik deed het, maar was niet goed gezind... Ik had niet eens mijn tasje koffie kunnen drinken en bovendien wist ik zelf niet eens wat ik ging aandoen. Ik wilde nog eens in een andere winkel naar een kleedje gaan kijken en hij offerde zich op om mee te gaan. Hij werd slecht gezind omdat ik er te lang over deed. We gingen nooit nog genoeg tijd hebben om onszelf klaar te maken. Hoewel we nog een paar uur hadden. Hij ging eerst in bad en daarna ging hij even op bed liggen, omdat hij veel pijn had.  Hij viel in slaap. En ik maakte hem 6 keer wakker. Maar met die pillen zat er natuurlijk geen schot in de zaak. Dus ging ik alleen naar mijn proclamatie, met mijn ouders weliswaar. Maar dat was niet hetzelfde.

Ik ging nadien nog iets drinken met mijn ouders en stuurde hem toen een sms dat alles goed was gegaan. Hij zei dat hij wel zou wakker blijven tot ik thuis kwam, en vroeg waarom ik hem toch niet had wakker gemaakt. 

Toen ik thuis kwam rook hij naar whiskey en lag hij te slapen op de zetel. Dus kroop ik maar gewoon in bed. Een uur later maakte hij me wakker omdat hij honger had. Hij had gewacht met eten tot ik thuis was, de schat.